Poniżej podajemy linki do wyników generalnych XI MISTRZOSTW POLSKI SŁUŻB MUNDUROWYCH, które odbyły się w dniach 25-29 kwietnia 2012 w Pokrzywnej gmina Głuchołazy.

1. Wyniki Państwowa Straż Pożarna,

http://chessarbiter.com/turnieje/2012/ti_536/filter_final_standings^5.html

2. Wyniki Ochotnicza Straż Pożarna,

http://chessarbiter.com/turnieje/2012/ti_536/filter_final_standings^6.html

3. Wyniki generalne.

http://chessarbiter.com/turnieje/2012/ti_536/final_standings&9.html

Poniżej podajemy link do strony internetowej radia "Opole" zawierający informację o wynikach XI MISTRZOSTW POLKI SŁUŻB MUNDUROWYCH w Szachach jaki się odbył w  Pokrzywnej-gmina Głuchołazy-powiat Nysa.

Uczestniczyli w nim także przedstawiciele ZW ZEiRP RP w Opolu.

http://www.radio.opole.pl/2012/kwiecien/sport/strazacy-z-opolszczyzny-szachowymi-mistrzami.html

Więcej informacji wkrótce!

W dniu 22 kietnia 2012 roku w XIII Zjeździe Związku OSP RP Województwa Opolskiego uczestniczyli członkowie ZEiRP RP, będący delegatami ze struktur ZOSP RP:

Krzysztof Maślankiewicz-Prudnik, Hubert Burczyk-Krapkowice, Józef Manderla-Prudnik, 
Zygmunt Zalewski-Olesno, Józef Orłowski-Głubczyce, Zbigniew Muda- Głubczyce, Adam Krzywy-Brzeg, Leszek Szeloch-Nysa.

Członkiem Zarządu Oddziału Wojewódzkiego ZOSP RP województwa opolskiego został wybrany 
Hubert Burczyk, zgłoszony przez Zarząd Wojewódzki ZEiRP RP w Opolu.

Poniżej link do strony internetowej KW PSP Opole.

http://psp.opole.pl/aktualnosci/xiii-wojewodzki-zjazd-zwiazku-osp-rp/

INFORMACJA

z działalności Zarządu Wojewódzkiego ZEiRP RP w Opolu za 2011 rok

I. Sprawy organizacyjne

1.Dnia 22 marca 2011 roku odbył się V Wojewódzki Zjazd Delegatów,na którym wybrano nowe władze wojewódzkie oraz ustalono program działania na lata 2011-2015 /do VI WZD/.

Zarząd Wojewódzki w Opolu został wybrany w 16 osobowym składzie:

1. Prezes – Tadeusz Śliwa,

2. Wiceprezes -Henryk Stroński,

3. Wiceprezes -Hubert Burczyk,

4. Sekretarz -Krzysztof Maślankiewicz,

5. Skarbnik -Adela Baron,

6. Członek Prezydium -Małgorzata Szymura,

7. Członek Prezydium -Zygmunt Czarnecki,

8. Członek ZW -Romuald Kocielski /Prezes Honorowy ZW/,

9. Członek ZW -Zygmunt Zalewski,

10. Członek ZW -Jan Paluch,

11. Członek ZW -Józef Brzozowski,

12. Członek ZW -Janusz Kallus,

13. Członek ZW -Władysław Opiło,

14. Członek ZW -Józef Orłowski,

15. Członek ZW -Andrzej Zawiślak,

16. Członek ZW -Ryszard Raduchowski

W dniu  29 marca 2012 roku zespół w składzie:

kol.- Krzysztof Maślankiewicz - Wiceprezes ZG,

kol.- Tadeusz Śliwa - Prezes ZW w Opolu,

kol.- Romuald Kocielski - Prezes Honorowy ZW w Opolu,

st. bryg. mgr inż. Karol Stępień - Opolski Komendant Wojewódzki PSP w Opolu,

odwiedził w domu płk poż. w st. spocz. Zdzisława Filingiera, który w styczniu br. obchodził

jubileusz 90-tej rocznicy urodzin. W spotkaniu uczestniczyła także córka Basia, która na co dzień

opiekuje się swoim Tatą.

Decyzją Prezydium ZG ZEiRP RP płk poż. w st. spocz. Zdzisław Filingier został wyróżniony odznaką honorową „Zasłużony dla ZEiRP RP”.

W imieniu Prezesa ZG Albina Piatkowskiego ZEiRP RP wyróżnienie wręczył kol. Krzysztof Maślankiewicz.

Przy kawie, ciastku wspominano zdarzenia z historii ochrony p.poż. woj. opolskiego, oraz przekazano informacje o bieżących działaniach jednostek ochrony p.poż. województwa.

Córka Basia przedstawiła album ze 100 zdjęciami z okazji 50 lecia Łódzkiej Straży Pożarnej z 1926 roku,który był własnością jej dziadka - płk poż. Rusieckiego.

Jubilatowi złożono życzenia radosnych, spokojnych Świąt Wielkanocnych.

W dniu 20 marca 2012 roku odbyło się kolejne plenarne posiedzenie Zarządu Wojewódzkiego w Opolu z udziałem Prezesów Kół naszego związku istniejących przy wszystkich KP/KM/PSPwoj. Opolskiego.

W posiedzeniu uczestniczyli zaproszeni goście:

-st,bryg.mg inż.Jerzy Paluch - Zastępca Opolskiego Komendanta Wojewódzkiego

-kol. Józef Manderla - Przewodniczący Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej

-st.sekc.mgr Beata Gorek - prowadząca sprawy socjalne emerytów w KWPSP Opole

Prezes ZW w Opolu Tadeusz Śliwa przedstawił sprawozdanie roczne z działalności za 2011

rok, a Skarbnik ZW w Opolu kol. Adela Baron złożyła obszerne sprawozdanie finansowe za miniony rok.

Sekretarz ZW Krzysztof Maślankiewicz przedstawił obszerne sprawozdanie roczne

wynikające ze sprawozdań rocznych kół, z których wynika,że na koniec roku w organizacji było 507 członków ZEiRPRP w tym 88 kobiet.

Prezesi kół złożyli krótkie informacje o działalności oraz planach na bieżący rok.

Po dyskusji podjęto 5 uchwał w tym uchwały:

-o poinformowaniu członków związku poprzez strony internetowe ZG ZEiRP RP o możliwości

odwołania od decyzji waloryzacji emerytury lub renty od 01.03.2012, jako indywidualnej

sprawy każdego członka związku,

-o ufundowaniu tablicy pamiątkowej ze składek członków związku „W hołdzie strażakom

województwa opolskiego, którzy zginęli ratując życie innym”

Zebrani bardzo wnikliwie przedyskutowali uchwałę ZG o tzw. „abolicji” zaległych składek do ZG za lata 2007-2010 dla niektórych Zarządów wojewódzkich. Po dyskusji zebrani postanowili

o wysłaniu protestu do ZG w tej sprawie.

Tadeusz Śliwa

Prezes ZW

Koło nr 7 w Nysie jeszcze w roku ubiegłym planowało wyjazd do Kamienia Śl. i spotkanie z Arcybiskupem Alfonsem Nossolem, emerytowanym ordynariuszem Diecezji Opolskiej. Zamiar niespodziewanie się ziścił w dniu 8 marca br. gdy na list intencyjny w sprawie spotkania wysłany przez Prezesa Koła Stanisława Kuszłę abp zaproponował właśnie ten dzień. Szybka organizacja wyjazdu dała dobry efekt w postaci frekwencji emerytów. Pojechało 11 emerytów z Nysy,3 z Głuchołaz i 2 z Prudnika oraz Komendant Powiatowy PSP w Nysie st.bryg.Marek Makówka i Kapelan Powiatowy Straży w Nysie ks.Piotr Mazur. Na miejsce dojechała 3 osobowa delegacja z OSP Rozwadza na czele z Panem Helmutem Polewką. Abp przyjął grupę w obiekcie wspaniałego Zespołu Turystyczno-Wypoczynkowo-Rehabilitacyjnego „Sebastianeum Silesiacum”.

Poniżej podajemy link do strony internetowej KW PSP w Opolu zawierający informację o naradzie rocznej w której nasi przedstwiciele brali udział.

http://psp.opole.pl/aktualnosci/narada-roczna-kadry-kierowniczej-psp-2012/

W dniu 20 stycznia br. Koło Nr 9 ZEiRP RP w Prudniku zorganizowało spotkanie noworoczne połączone z zebraniem sprawozdawczym.

W spotkaniu uczestniczyło liczne grono emerytów i rencistów, w tym wielu ze współmałżonkami oraz zaproszeni goście: z uwagi na niemożność uczestnictwa Komendanta Powiatowego PSP w Prudniku - mł. bryg. mgr inż. Tomasz Protaś – jego zastępca oraz ks. dr Stanisław Bogaczewicz – kapelana prudnickich strażaków.

Spotkanie rozpoczął Prezes Zarządu Koła – Leszek Bobowski witając jej uczestników, a następnie wręczając wespół z Krzysztofem Maślankiewiczem członkiem Zarządu Koła, a zarazem Wiceprezesem Zarządu Głównego ZEiRP RP - okolicznościowe dyplomy oraz upominki emerytom: Stanisławowi Tychowiczowi oraz Tadeuszowi Skowrońskiemu z okazji 65 - rocznicy urodzin oraz Józefowi Tyrpule z okazji 60 - rocznicy urodzin, a księdzu kapelanowi ryngraf z pielgrzymki strażaków na Jasną Górę. Następnie zostało przedstawione sprawozdanie z działalności Koła w 2011 r. oraz plan pracy Zarządu na 2012 r.

Z uwagi na trwający jeszcze okres świąteczny - ksiądz dr Stanisław Bogaczewicz pobłogosławił opłatki, po czym uczestnicy spotkania połamali się nimi, składając sobie indywidualne życzenia. Przy akompaniamencie akordeonu naszego emeryta Stanisława Synowczyńskiego odśpiewano sto lat Jubilatom, a następnie śpiew kolend na długie minuty wypełnił salę. Spotkanie nie mogło się odbyć bez potańcówki, która zakończyła się zejściem z parkietu ostatnich tancerzy dopiero dnia następnego.

KRONIKA

OCHOTNICZEJ STRAŻY POŻARNEJ

ODDZIAŁU RATOWNICTWA WODNEGO

OPOLE

I. Okres do 1969 roku

Sekcja nurkowania w Opolu powstała w 1957 roku w ramach Ligi Przyjaciół Żołnierza.

Władze postanowiły, że coś takiego musi funkcjonować nie zapewniły jednak nurkom

odpowiedniego sprzętu. Początek to była pełna improwizacja – butle z powietrzem

przystosowano z gaśnic z bombowców Luftwaffe , reduktory przystosowano z aparatów ucieczkowych z radzieckich okrętów podwodnych „ISAM48” a za skafandry robiły własne swetry, spodnie. Reduktory z „ISAM48” „załatwił” mechanik ze statku handlowego „Dar Opola”.

Aparat „ISAM 48” był to aparat ucieczkowy dla załóg radzieckich okrętów podwodnych

oraz załóg czołgów -aparat tlenowy i można było w nim nurkować do 10 metrów głębokości.

W 1960 roku sekcja nurkowo-podwodna Ligi Przyjaciół Żołnierza w Opolu rozpoczęła

intensywne treningi w aparatach polskiej produkcji „Neptun” i radzieckiej „ISAM48” oraz

szkolenia ochotników do Marynarki Wojennej i specjalnych jednostek podwodnych.

W Centralnym Ośrodku Szkolenia Płetwonurków w Charzykowie k/Chojnic w 1960 roku

odbyły się zawody eliminacyjne płetwonurków do kadry Polski, do której zakwalifikowali się bracia Tadeusz i Zdzisław Wiśniewscy , Adam Lenart i Mieczysław Szymański z Opola.W sierpniu 1960 roku Tadeusz i Zdzisław Wiśniewscy wzięli udział w międzynarodowych zawodach płetwonurków na Krymie -Auszta / ZSRR/.

Po powstaniu Ligi Obrony Kraju w 1962 roku dalej prowadzili zajęcia szkoleniowe na basenie krytym w Opolu oraz brali udział w Ogólnopolskich Mistrzostwach LOK

Płetwonurków w Charzykowie k/Chojnic i podwyższali swoje uprawnienia płetwonurków.

Pan płk poż. Zdzisław Filingier urodził się 2 stycznia 1922 r. w Warszawie. Rodzina jego mieszkała w Międzylesiu, gdzie spędził dzieciństwo i wczesne lata młodzieńcze. Wychowany był w rodzinie w duchu tradycji patriotycznych. W latach 1935-1939 uczęszczał do gimnazjum w Warszawie, gdzie należał do 91. Mazowieckiej Drużyny Harcerskiej im. Tadeusza Kościuszki, w której był kolejno zastępowym zastępu pożarniczego, później przybocznym i ostatnim do wojny drużynowym. Od 1939 r. podjął pierwszą pracę w gazowni miejskiej w Warszawie, jednocześnie uczył się w Szkole Technicznej na wydziale budowy maszyn.

Dnia 11 stycznia br odbyło się zebranie sprawozdawcze Koła nr 7 ZEiRP RP w Nysie połączone ze spotkaniem opłatkowym. Przybyło liczne grono emerytów i rencistów często wraz z małżonkami. Wśród gości zaproszonych obecni byli: Komendant Powiatowy PSP w Nysie st.bryg.Marek Makówka. D-ca JRG w Głuchołazach mł.bryg.Rafał Góra, Pani Kadrowa KP PSP w Nysie Dorota Jarema, Proboszcz Parafi i pw. Św. Elżbiety Węgierskiej w Nysie O.Faustyn Zatoka OFM.

Po zrealizowaniu porządku obrad zebrania sprawozdawczego z pozytywną oceną działalności za rok sprawozdawczy wygłoszoną przez przewodniczącego Komisji Rewizyjnej przyjęto program działania Koła na rok 2012.

W części uroczystej głos zabrał O.Faustyn nawiązując do obrządków Świat Bożego Narodzenia i głębokiej tradycji polskiej dzielenia się opłatkiem, po krótkiej wspólnie odmówionej modlitwie złożył zebranym i ich rodzinom życzenia Nowo Roczne, pobłogosławił opłatki, którymi łamiąc się wzajemnie zebrani składali sobie życzenia. Zaśpiewano gromkim chórem „Bóg się rodzi” a następnie w trakcie życzeń nasz emerycki muzyk Józef Rosa wykonywał instrumentalnie kolejne kolędy.

Zarząd Koła zadbał o wspaniałe menu, 3 koleżanki emerytki upiekły smakowite ciasta, więc czas wspólnego świętowania upływał w przemiłej atmosferze. Były toasty, głównie za zdrowie emerytów, ich pomyślność i zrealizowanie zamierzeń Koła na bieżący rok.

W dalszej części spotkania nie obyło się bez spontanicznych tańców. Można śmiało powiedzieć, że duch towarzyskiej przyjaźni wśród emerytów nie zaginął!

Informację sporządził: Jan Boćwiński

TADEUSZ ŚLIWA

OSIĄGNIĘCIA STRAŻAKÓW WOJEWÓDZTWA OPOLSKIEGO

NA WOJEWÓDZKICH, KRAJOWYCH I MIĘDZYNARODOWCH: ZAWODACH

SPORTOWO - POŻARNICZYCH ORAZ W SPORTACH

POŻARNICZYCH NA TLE HISTORII PAŃSTWOWYCH

ORGANÓW OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ

WOJEWÓDZTWA OPOLSKIEGO

CZĘŚĆ I

LATA 1950 - 1993

OPOLE, sierpień 2010 roku

SPIS TREŚCI

1. Wstęp strona-4

2. Historia państwowych organów ochrony przeciwpożarowej strona-6

województwa opolskiego

3. Ważniejsze pożary i zdarzenia strona-13

4. Kadra kierownicza komend Państwowej Straży Pożarnej strona-15

na dzień 30.06.2010 rok

5. Zginęli podczas pełnienia obowiązków służbowych strona-16

6. Wojewódzkie Zawody Pożarnicze w latach 1950-1965 strona-17

7. Wojewódzkie i Krajowe Zawody Sportowo-Pożarnicze strona-18

w latach 1966-1972

8. Sport pożarniczy w województwie opolskim w latach 1973-1975 strona-22

9 .Sport pożarniczy na świecie do 1976 roku strona-25

10. Zawody sportowo-pożarnicze w latach 1976-1977 strona-30

11. Sport pożarniczy w województwie opolskim w latach 1978-1993 strona-33

Krajowe i międzynarodowe zawody sportowo-pożarnicze OSP

w latach 1978-1993

12. Rok 1980-1981 strona-35

13. Rok 1982 strona -38

14. Lata 1983-1984 strona-40

15. Lata 1985-1988 strona-42

16. CTIF Warszawa 1989 strona-46

17. Lata 1990-1992 /okres przemian w Polsce/ strona-48

18. Rok 1993 strona-49

19. Od Autora strona -52

20. Literatura strona -53

MOTTO

DO MŁODYCH

.

.......... KAŻDA EPOKA MA SWE WŁASNE CELE

I ZAPOMINA O WCZORAJSZYCH SNACH...

NIEŚCIE WIĘC WIEDZY POCHODNIĘ NA CZELE

I NOWY UDZIAŁ BIERZCIE W WIEKÓW DZIELE,

PRZYSZŁOŚCI PODNOŚCIE GMACH!

ALE NIE DEPCZCIE PRZESZŁOŚCI OŁTARZY,

CHOCIAŻ MACIE SAMI DOSKONALSZE WZNIEŚĆ;

NA NICH SIĘ JESZCZE ŚWIĘTY OGIEŃ ŻARZY

I MIŁOŚĆ LUDZKA STOI TAM NA STRAŻY,

I WY WINNIŚCIE IM CZEŚĆ ! ........

ADAM ASNYK

Poniżej podajemy link do strony internetowej KP PSP Kędzierzyn-Koźle, gdzie znajduje się "zakładka informacyjna"  Koła Nr 3  ZEiRP RP w woj. opolskim.

Gratulujemy i życzymy powodzenia!

Ciągle apelujemy o przysłanie adresów innych Kół naszego Związku o swoich zakładkach lub stronach internetowych!

Postscriptum

Zwieńczeniem uroczystości z dnia 10 listopada 2011r związanej z przeniesieniem szczątków Johannesa Hellmanna w nowe-godne miejsce spoczynku na Cmentarzu Jerozolimskim w Nysie, stało się przykrycie grobu nową płytą kamienną z wyrytym okolicznościowym napisem, co stało się faktem w dniu 30.XI.br.

Fot.1. Tak prezentuje się obecnie nagrobek Johannesa Hellmanna ( pionowy postument z

odrestaurowanymi historycznymi elementami kamiennymi oraz nowo fundowana płyta

pozioma.

Fot.2. Napis na nowo fundowanej płycie nagrobnej.

Johannes Hellmann

Spoczął w godnym miejscu.

W dniu 10 listopada br o godz.14 na Cmentarzu Jerozolimskim w Nysie miały miejsce uroczystości powtórnego pogrzebu Johannesa ,Josepha, Konrada Hellmanna. Było to pokłosie ubiegłorocznej konferencji popularno-naukowej poświęconej tej wspaniałej postaci i wytrwałego drążenia historii, szukania śladów i pamiątek przez grupę osób wielce oddanych sprawie przywrócenia pamięci o J.Hellmannie. Po przedpołudniowej ekshumacji szczątków z pierwotnego grobu na nieczynnym cmentarzu Św.Rocha nastąpiło złożenie ich do nowego grobu na Cmentarzu Jerozolimskim w Nysie, w mogile z odrestaurowanym ze znalezionych elementów historycznym nagrobkiem ufundowanym przez strażaków Prowincji Śląskiej w 1925r.

Na uroczystości przybyli liczni przedstawiciele środowisk strażackich PSP i OSP reprezentujących gminy, powiaty i województwo, władz samorządowych, posłowie na Sejm RP Ryszard Galla i Rajmund Miller, przedstawiciele Towarzystwa Społeczno Kulturalnego Niemców na Śląsku Opolskim z Przewodniczącym Norbertem Rashem na czele, emeryci pożarnictwa z Wiceprezesem Zarządu Głównego Związku Emerytów i Rencistów Pożarnictwa RP Krzysztofem Maślankiewiczem, poczty sztandarowe KP PSP w Nysie, Zarządu Koła Nr 7 Związku Emerytów i Rencistów Pożarnictwa RP ze sztandarem Zarządu Wojewódzkiego w Opolu, i sześciu OSP powiatu nyskiego.

Trumnę ze szczątkami J.Hellmanna wystawioną w kaplicy cmentarnej asystowały poczty sztandarowe i warty honorowe zaciągane przez strażaków PSP, emerytów pożarnictwa oraz reprezentantów OSP z Polski, Niemiec (przybyli z Gerlitz) i Czech (przybyli z powiatu Jesenickiego). Tło zadumy wypełniały dźwięki kwartetu smyczkowego uczniów Państwowej Szkoły Muzycznej w Nysie grających utwory z epoki Hellmanna tj. J.S.Bacha, Haendla i Mozarta.

Egzekwie pogrzebowe poprowadził ks.kapelan strażaków powiatu nyskiego Piotr Mazur. Obecni byli księża kapelani strażaków Opolszczyzny ks. mł.bryg.dr hab.Józef Urban i kapelan ewangelicki z Kluczborka, Ojciec Faustyn Zatoka OFM–proboszcz Parafii Św.Elżbiety w Nysie, któremu podlega stary cmentarz Św. Rocha oraz inni księża z parafii nyskich.

Procesja pogrzebowa udała się do grobu położonego w pobliżu grobu innego bardzo sławnego Ślązaka-Poety Romantyzmu Josepha von Einchendorffa.

Nad otwartą mogiłą życiorys J.Hellmanna przypomniał Komendant Powiatowy PSP w Nysie st.bryg.Marek Makówka. Następnie zabrał głos Dyrektor Muzeum Pożarniczego z Fuldy (RFN), który w podniosłych słowach wdzięczności w imieniu strażaków niemieckich wyrażał się o dziele podjętym i realizowanym przez środowiska kolegów strażaków polskich, przywracających pamięć o Hellmannie. Następnie nastąpiły ostatnie modlitwy pogrzebowe poprowadzone przez głównego celebransa z udziałem zgromadzonych wiernych.

Przy dźwiękach melodii pożegnalnej granej na trąbkach i syrenach strażackich trumnę złożono do grobu. Delegacje złożyły na grobie wiązanki kwiatów i zapalono znicze.

Tekst i zdjęcia: Jan Boćwiński

Poniżej podajemy link do strony internetowej Nowej Trybuny Opolskiej zawierający informację o tej ceremonii.

http://www.nto.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20111110/POWIAT02/584905562

W dniu 3 listopada br. delegacja Zarządu Koła Koła Nr 9 ZEirP RP w Prudniku woj. opolskie zapiliła znicze na 18 grobach kolegów którzy odeszli na wieczną służbę.

W dniu 18 października 2011 roku w siedzibie KW PSP Opole odbyło się plenarne posiedzenie ZW ZEiRP RP w Opolu.

Członkowie ZW i Prezesi Kół omówili min. następujące istotne sprawy wynikające z naszej działalności:

Miłym akcentem posiedzenia było udekorowanie kol. Jana Paluch odznaką „Zasłużony” dla naszego Związku.

W obradach uczestniczył Opolski Komendant Wojewódzki PSP st. bryg. Karol Stępień, który w swoim wystąpieniu min:

• podziękował naszej organizacji za opiekę nad emerytami i rencistami pożarnictwa,

• podziękował za propagowanie osiągnięć ochrony p.poż.woj. opolskiego,
  

• zapoznał zebranych z aktualnymi problemami ochrony p.poż woj. opolskiego.

W dniu 1 października 2011 r. Koło Nr 9 w Prudniku zorganizowało wycieczkę do Krakowa w której uczestniczyły 34 osoby.

Po wyciszeniu duchowym w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach grupa przemieściła się na krakowski rynek.

Zwięzłą historię miasta  przekazali nam świetnie przygotowani przewodnicy podczas zwiedzania

muzeum zlokalizowanego w podziemiach rynku oraz w trakcie spaceru Traktem Królewskim połączonym ze

zwiedzaniem ciekawych miejsc w kierunku Wawelu.

Było dane nam zobaczyć i poznać historię ważniejszych obiektów miasta. Uroki miasta uczestnicy

wycieczki utrwalili podczas rejsu statkiem wycieczkowym po Wiśle oraz pijąc wspólnie kawę pod

wzgórzami Wawelu.

W trakcie drogi powrotnej do Prudnika uczestnicy wycieczki rozmyślali o następnych wspólnych

wojażach.

W dniu 09.09.2011r w restauracji w Malni miało miejsce doroczne tradycyjne spotkanie weteranów służby pożarniczej Opolszczyzny. Przybyło przeszło 110 emerytów i kilku Komendantów Powiatowych PSP. Obecny był Opolski Komendant Wojewódzki PSP st.bryg Karol Stępień, oraz Zdzisław Drozd i Alojzy Wycisk z Raciborza. Spotkanie prowadził wiceprezes Zarządu Wojewódzkiego kol. Hubert Burczyk. Podniosłą chwilą było odznaczenie trojga emerytów Odznakami za Zasługi dla ZEiRP RP-byli to Adela Baron, Zygmunt Zalewski i Maria Sigmunt. Odznakę też nadano Janowi Paluchowi nieobecnemu na spotkaniu.

Po krótkich wystąpieniach informacyjnych Komendanta Wojewódzkiego PSP i Wiceprezesa Zarządu Głównego ZEiRP RP Krzysztofa Maślankiewicza Adela Baron zdała sprawozdanie z ostatniej wycieczki do Warszawy i okolic. Przy okrągłych stołach biesiadowano , wymieniano poglądy na temat sytuacji emerytów oraz wspominano minione lata służby. Nie zawiódł Staszek Synowczyński, który przygrywał na akordeonie, a Józef Rosa wtórował mu na tamburynie.

Po daniu obiadowym chętni udali się do miejscowego kościoła celem zwiedzenia jego atrakcyjnej formy dwu poziomowej. Górnej drewnianą część zrekonstruowano z przeniesionego kościoła ewangelickiego z rejonu Kluczborka. Odwiedzono też kapliczkę poświęconą bł. Józefowi Cebuli OMI Kapłanowi-Męczennikowi urodzonemu w Malni, który poniósł śmierć męczeńską zastrzelony 9.05.1941r w obozie zagłady w Mauthausen. Beatyfikowany 13.06.1999r przez Ojca Św.Jana Pawła II.

Spotkanie przebiegało w bardzo serdecznej atmosferze, przy toastach i smacznym poczęstunku rozmowom nie było końca.

Gdy nadeszły godziny wieczorne i nadszedł czas rozstania , każdą odjeżdżającą grupę serdecznie żegnali pozostali koledzy.

Jak każdego roku było to niezapomniane, wspaniałe spotkanie, które na długo pozostanie w pamięci emerytów.

Opracował

Jan Boćwiński

Wycieczka do Warszawy z woj. opolskiego.

Przy pięknej, słonecznej pogodzie grupa 37 emerytów i rencistów z woj. opolskiego w dniach 29.08.2011-01.09.2011 zwiedziła najważniejsze zabytki swojej stolicy-Warszawy.

W pierwszym dniu z przewodnikiem zwiedziliśmy: Pałac w Wilanowie,Świątynię Opatrzności Bożej i Łazienki Królewskie. W drugim dniu: Zamek Królewski, a podczas spaceru Krakowskim Przedmieściem, Placem Piłsudskiego na Stare Miasto, gdzie zwiedziliśmy Katedrę Św. Jana, Kościół Św. Anny, Kościół Św. Krzyża, Grób Nieznanego Żołnierza, Pomnik Małego Powstańca, Pomnik Jana Kilińskiego. W godzinach wieczornych, podczas nocnego zwiedzania Warszawy ciekawostką był wjazd na 30 piętro Pałacu Kultury i Nauki,zapoznanie się ze „Złotymi Tarasami” i przejazd od Pałacu Krasińskich, obok Pomnika Powstania Warszawskiego, Krakowskim Przedmieściem,Nowym Światem,Sejmu,Belwederu do hotelu „Atos”.

W trzecim dniu z kolei zwiedziliśmy z przewodnikiem: Muzeum Powstania Warszawskiego, Cmentarz na Powązkach, gdzie zapalono symboliczny znicz na grobach naszych poetów, żołnierzy, uczonych, polityków. O godz.18.00 w Katedrze Św. Michała Archanioła i Św. Floriana Męczennika odprawiona została Msza Św. w intencji zmarłych strażaków i członków ich rodzin przez kapelana opolskich strażaków mł. bryg. ks.dr hab. Józefa Urbana.

W ostatnim dniu zwiedzano barokowy pałac Radziwiłłów w Nieborowie k/Łowicza wraz z romantycznym ogrodem w Arkadii.

Wycieczkę zorganizowała Skarbnik ZW w Opolu, Pani Adela Baron, a przewodnikiem był Pan Andrzej z Biura Podróży „TUR-BUD”  w Opolu.

Ustalono,że w dniach 20-30 kwietnia 2012 roku zostanie zorganizowana przez ZW wycieczka do Chorwacji, Słowenii.

Tekst  Tadeusz  Śliwa

Zdjęcia Tadeusz Śliwa oraz  Ryszard Kraus

II Wojewódzkie Zawody Wędkarskie Emerytów i Rencistów Służb Mundurowych

Województwa Opolskiego.

Na terenie gospodarstwa agroturystycznego Ingeborgi i Krzysztofa Iścińskich w miejscowości

Pietna, pow. Krapkowice odbyły się w dniu 09 lipca 2011 roku, II Wojewódzkie Zawody

Wędkarskie Emerytów i Rencistów Służb Mundurowych Województwa Opolskiego. Przy pięknej,

słonecznej pogodzie,atrakcyjnym terenie rekreacyjnym i udziale rodzin przeprowadzono

konkurencje z następującymi wynikami:

-zawody wędkarskie

-indywidualnie

1 miejsce- Kol. Piotr Grabowski -Koło nr 9 Strzelce Opolskie ZEiRPRP, 630 pkt

2 miejsce- Kol. Andrzej Radecki -Koło nr 5 Krapkowice ZEiRPRP,430 pkt

3 miejsce- Kol. Bogdan Sempowicz-Koło nr 5 Krapkowice SEiRPolicji,300 pkt

-drużynowo

1 miejsce -drużyna 6-osobowa ZW ZEiRPRP,1480 pkt

2 miejsce -drużyna 6-osobowa ZW SEiRPolicji,480 pkt

-Casting Sport /Rzutki Wędkarskie/

1 miejsce -Kol. Tadeusz Śliwa ZEiRPRP, 62 pkt

2 miejsce -Kol.J ózef Brzozowski ZEiRPRP, 61 pkt

3 miejsce -Kol. Bogdan Sempowicz SEiRPolicji, 61 pkt

-rzutki do tarczy

1 miejsce -Kol. Brygida Tomanek SEiRPolicji, 800 pkt

2 miejsce -Kol. Michał Mazurek ZEiRPRP ,590 pkt

3 miejsce -Kol. Lidia Duch ZEiRPRP, 490 pkt

Zwycięzcom w poszczególnych konkurencjach wręczono 7 pucharów oraz uczestnikom zawodów

dyplomy. Nagrody rzeczowe dla każdego uczestnika ufundowało Koło PZW Krapkowice Miasto oraz instruktor wędkarstwa rzutowego PZW Kol. Krzysztof Mazurek.

ZW SEiRPolicji i ZEiRPRP serdecznie dziękują za wspaniałe przygotowanie terenu rekreacyjnego,

ufundowanie nagród rzeczowych i miła atmosferę dla Ingeborgi i Krzysztofa Iścińskich,Krzysztofa

Mazurka i Zarządu Koła PZW Krapkowice Miasto.

Poniżej podajemy link do strony internetowej KG PSP  zawierającej informację o obchodach Dnia Strażaka w woj. opolskim.

http://www.straz.gov.pl/page/index.php?str=18&id=33581

Poniżej podajemy link do Yotobe zawierający film z przekaznia sztandaru dla ZW w Opolu

http://www.youtube.com/watch?v=hNOzJwkNmw0

Wystąpienie Przewodniczącego Społecznego Komitetu Fundacji Sztandaru

dla Zarządu Wojewódzkiego Związku Emerytów i Rencistów Pożarnictwa

Rzeczypospolitej Polskiej w Opolu na uroczystości wręczenia sztandaru

w dniu 20 maja 2011r w Prudniku

Panie Generale!

Panie Prezesie Zarządu Głównego!

Panie Wojewodo!

Panowie Komendanci

Szanowni Państwo!

W 2007r naIV Wojewódzkim Zjeździe Delegatów Związku Emerytów i Rencistów Pożarnictwa Rzeczypospolitej Polskiej

województwa opolskiego przyjęto wniosek o podjęciu inicjatywy ufundowania sztandaru dla Zarządu Wojewódzkiego

i wręczenia go w roku jubileuszu 15- lecia działalności Związku na Opolszczyźnie. Podjęte przedsięwzięcia

wstępne doprowadziły do wyłonienia Społecznego Komitetu Fundacji Sztandaru, który po ukonstytuowaniu się i przyjęciu

harmonogramu działań realizował je przy dużym poparciu środowiska pożarniczego. Obowiązki przewodniczącego Społecznego

Komitetu przyjął senior strażaków Opolszczyzny Pan płk poż.w st.spocz.

Zdzisław Filingier. Na skierowany apel Społecznego Komitetu o ufundowanie sztandaru odpowiedzieli: emeryci i renciści pożarnictwa

ze wszystkich 12 opolskich kół Związku, strażacy Państwowej Straży Pożarnej Opolszczyzny, Zarząd Oddziału Wojewódzkiego

Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP w Opolu, Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Pracowników

Pożarnictwa, zaprzyjaźnione zakłady pracy i przedsiębiorcy oraz fundatorzy indywidualni-przyjaciele i sympatycy emerytów

pożarnictwa.

Szanowni Państwo!

Za datę rozpoczęcia zorganizowanej działalności związkowej emerytów pożarnictwa na terenie województwa opolskiego

przyjęto 19 stycznia 1996r. Wówczas na otwartym spotkaniu emerytów Komendy Wojewódzkiej, Komend Rejonowych i Jednostek

Ratowniczo-Gaśniczych w siedzibie Komendy Wojewódzkiej PSP w Opolu podjęto decyzję o organizacji struktur Związku na

Opolszczyźnie. Powołano Zarząd Komisaryczny i określono, w oparciu o Statut Związku Byłych Funkcjonariuszy i Pracowników

Pożarnictwa Polskiego, zasady zebrań organizujących Koła terenowe, zasady wyborów ich zarządów i delegatów na zjazd wojewódzki.

Pierwszy Wojewódzki Zjazd Delegatów odbył się 29 marca 1996 roku z obecnością 17 delegatów z 11 kół reprezentujących

środowiska emeryckie. Zjazd przyjął nowy statut Związku Emerytów i Rencistów Pożarnictwa Rzeczypospolitej Polskiej i wybrał

władze statutowe. Pierwszym prezesem Zarządu Wojewódzkiego w Opolu został Pan płk poż.w st.spocz.Romuald Kocielski.

Trudne początki działania spowodowały, że do końca 1996r faktyczną działalność rozwinęło 7 kół, które zrzeszały 167 członków,

z czego tylko 5 kół opłacało składki członkowskie. Systematyczna organiczna praca Zarządu Wojewódzkiego, zajmowanie się

rzeczywistymi problemami emerytów, dobra współpraca z kierownictwem Komendy Wojewódzkiej PSP i Komend

Powiatowych doprowadziły do osiągnięcia stanu, że w każdym powiecie działa koło. Wg stanu na 31 grudnia 2010 roku na

Opolszczyźnie działa 12 kół zrzeszających 519 członków. Na ogólną liczbę 1254 emerytów i rencistów pożarnictwa w

województwie opolskim, stanowi to 41 %. Już trzecią kadencję Zarząd Wojewódzki w Opolu ma swojego przedstawiciela

w Zarządzie Głównym Związku. Opolscy działacze Związku aktywnie reprezentują emerytów na szczeblu centralnym, podejmując

inicjatywy i skutecznie realizując zadania przydzielane przez władze zwierzchnie. Przedstawiciele Związku reprezentują interesy

emerytów przed organami Państwa, działają w Komisji Socjalnej-organie doradczym Komendanta Wojewódzkiego PSP. Zarząd

Wojewódzki i zarządy kół biorą udział w przygotowaniu uroczystości okolicznościowych z udziałem emerytów, organizują

doroczne obchody Dnia Strażaka, spotkanina opłatkowe, wycieczki, pielgrzymki, jubileusze, wspomagają chorych i

uczestniczą w uroczystościach żałobnych. Zarząd Wojewódzki, jak też koła terenowe starannie dbają o przekazanie następnym

pokoleniom wiedzy dotyczącej dorobku osiągniętego wysiłkiem poprzedników w służbie i utrwalonej tradycji pożarniczej.

Prowadzą kroniki, gromadzą pamiątki fotograficzne i materialne, kultywują pamięć o ludziach zasłużonych i dokumentują

historię pożarnictwa opolskiego. Związek Emerytów i Rencistów Pożarnictwa RP na Opolszczyźnie zdołał wypracować modelową

współpracę z Opolskim Komendantem Wojewódzkim PSP oraz z Komendantem Miejskim i Komendantami Powiatowymi.

Wzajemne uzupełnianie się kierownictw komend oraz Zarządu Wojewódzkiego i Zarządów Kół Związku, zrozumienie i

współdziałanie w rozwiązywaniu problemów, jak też doraźna pomoc emerytom jest źródłem satysfakcji z działalności

Związku oraz zadowolenia i wdzięczności emerytów. Obradujący przed kilkoma tygodniami V Wojewódzki Zjazd Delegatów

ZEiRP RP w Opolu z wdzięcznością przyjął informację o finalizacji działań Społecznego Komitetu Fundacji Sztandaru

dla Zarządu Wojewódzkiego. Zjazd wyraził ufność, że ufundowany sztandar zdeterminuje struktury Związku do jeszcze

efektywniejszych działań na rzecz środowiska emerytów pożarnictwa. Społeczny Komitet Fundacji Sztandaru składa

wyrazy szczerego podziękowania wszystkim, którzy finansowo, czy też innymi działaniami przyczynili się do sfinalizowania

tego wzniosłego zamierzenia, a tym samym uhonorowania środowiska pożarniczych weteranów. Żywimy nadzieję, że

Związek pod symbolami przyjmowanego dzisiaj pięknego sztandaru, będzie mógł jeszcze godniej spełniać zadania

statutowe wobec emerytów, a środowisko emerytów pożarnictwa na Opolszczyźnie będzie postrzegane, jako

znaczące, dobrze zorganizowane, mające niekwestionowany dorobek, a nade wszystko charakteryzujące się honorem i

wiernością tradycji pożarniczej.

Sporządził:

bryg.w st.spocz. Jan Boćwiński

Wiceprzewodniczący SKFS

Ojciec Śląskiego Pożarnictwa

Johannes Hellmann (12.08.1840-25.09.1924)

Urodził się w Zauditz powiat Racibórz. Uczęszczał do Gimnazjum w Raciborzu gdzie zdał maturę. W latach 1862-65 studiował prawo

i administrację we Wrocławiu. 14.o6. 1865r został zaprzysiężony w Sądzie Powiatowym w Raciborzu gdzie w lutym 1867r zdał

egzamin na Sędziego Referendarza w Sądzie Apelacyjnym w Raciborzu a w czerwcu 1867r złożył państwowy egzamin w Sadzie

w Opolu, gdzie pracował do 1869r. Dnia 1.04.1869 został wybrany drugim burmistrzem Gliwic.W dniu 8.08.1873r

J.Hellmann został powołany na miejskiego syndyka w Nysie,  wprowadzony uroczyście na to stanowisko w dniu 4.12.1873r.

W dniu 26.06.1880 r złożył państwowy egzamin dla urzędników administracji centralnej w Berlinie, pozostał jednak

wierny miastu Nysa, które 18.12.1884r wybrało Go po raz drugi, a w 1897r po raz trzeci na stanowisko syndyka miejskiego

wskazując tym samym na duże zaufanie i szacunek którym Go darzono. W dniu 1.04.1907 r przeszedł na zasłużoną

emeryturę. Był wielokrotnie odznaczany za zasługi dla Państwa: w roku 1902 otrzymał czerwony Order Orła 4 klasy,

a 24.03.1907r Order Korony 3 klasy. W dniu 26.04.1909r otrzymał Odznakę pamiątkową straży pożarnych a w 1913r

czerwony Order Orła 3 klasy ze wstęgą. Najważniejsze jednak dla Niego były sprawy ochrony przeciwpożarowej.

W tej dziedzinie był według słów Jego najbliższego współpracownika Hamela ”mistrzem”, gdyż idee miłości bliźniego miały

dla Niego duże znaczenie. Zaraz po objęciu funkcji burmistrza w Gliwicach przeorganizował stowarzyszenia ratownictwa

i sportowe w ochotniczą straż pożarną a 20.07.1869r został wybrany pierwszym przewodniczącym i prezesem tej straży.

Z zapałem i dużą wytrwałością działał na rzecz ochrony przeciwpożarowej nie tylko w Gliwicach, ale wkrótce w całej

Prowincji Śląskiej. Po objęciu pracy zawodowej w Nysie w roku 1876 przejął przewodnictwo nad organizowaną tam

ochotniczą strażą pożarną, w której 2.11.1876r roku powołany został na honorowego przewodniczącego.

Pracy na rzecz ochrony przeciwpożarowej był zawsze wierny, także wtedy gdy przez pewien czas na swoją prośbę

przekazał przewodnictwo w inne ręce-ponownie przyjmując gdy taka była potrzeba bo brakowało ludzi. Na posiedzeniu

generalnym w 1923 roku powołany został na honorowego przewodniczącego Związku. W dniu 20.06.1886r na

„13 Dniach Straży” w miejscowości Frankenstein J.Hellmann został powołany po raz pierwszy do Zarządu

Prowincjonalnego Związku Straży Pożarnych. W 1890r został wiceprzewodniczącym a w1896 roku-przewodniczącym

Zarządu Związku. W tym czasie poznano druha Hellmanna jako naprawdę skutecznego organizatora.

Niemożliwym jest wymienienie wszystkich zasług Hellmanna i tylko część z nich zebrał druh Diebitsch w czasopiśmie

wydanym z okazji Jubileuszu 50-lecia powstania Związku we wrześniu 1913r. Do osiągnięć tych należy na pewno

stworzenie wspólnie z Faerberem „Regulaminu ćwiczeń”, który został opracowany w roku 1893. Realizacje największego

zadania rozpoczął Hellmann po ogłoszeniu Zarządzenia Ministerialnego z 28.12.1898r natychmiast przystępując

do przeorganizowania Prowincjonalnego Związku Straży z ostatecznym celem utworzenia w każdym powiecie

oddzielnego powiatowego związku straży i powołanie w każdym powiecie wyszkolonego powiatowego mistrza strażackiego.

Ten cel Hellmann bez wytchnienia realizował i doprowadził do jego pełnej finalizacji. Poprzez taką organizację straży

rozwój ochrony przeciwpożarowej nabrał dużego rozpędu, a nazwisko Hellmann stało się znane na całym Śląsku. I to nie

tylko wśród straży pożarnych, ale także wśród straży ochrony wód, które z Jego inicjatywy powstały w miejscowościach

zagrożonych powodzią. Na „16 Dniach Straży” w Mainz współpracował przy tworzeniu ”Niemieckiego Związku

Straży Pożarnych Ochotniczych i Zawodowych”. Także w Pruskim Związku Straży oraz w Radzie Nadzorczej

Pruskiej Straży nazwisko Hellmanna znalazło się wśród wyróżniających się w pracy osób. Broszura J. Hellmanna

„Poprawa ochrony przeciwpożarowej na nizinnym terenie” wydana w 1911r była rozpowszechniana jako wzór postępowania

przez Związek Straży. Czasopismo ”Schlesische Feuerfozietat” oceniało J.Hellmanna jako wartościowego współpracownika,

którego wiele trafnych wniosków zostało wykorzystanych przez kierujących tą organizacją i których praktyczne

wykorzystanie stało się błogosławieństwem dla całej Prowincji Śląskiej. Najbardziej jednak Hellmann opowiadał się

za rozwojem kasy ubezpieczenia wypadkowego strażaków. Tak samo zabezpieczenie socjalne strażaków leżało Mu

bardzo na sercu. Kiedy dziś mówimy o ubezpieczeniu przeciwpożarowym, ubezpieczeniu pośmiertnym, obowiązkowych

ubezpieczeniach, ubezpieczeniu koni od wypadków i ogólnie o ubezpieczeniach-to nie uświadamiamy sobie, że

zawdzięczamy je właśnie J.Hellmannowi. Mimo przynoszącej Mu radość pracy bez wytchnienia, szybko zdał sobie

sprawę z faktu, iż honorowy przewodniczący wraz z takim samym sekretarzem nie są w stanie podołać narastającej pracy,

tak aby rozwój wprowadzonych zasad w organizacji straży nie został spowolniony. Dlatego zaproponował powołanie

dyrektorów do spraw ochrony przeciwpożarowej, która to propozycja nie zyskała akceptacji władz Śląska. Długie lata

I Wojny Światowej i Powstania Śląskie spowodowały duże straty w ochronie przeciwpożarowej, więc od pierwszych dni

pokoju celem stała się odbudowa. Patrząc w przyszłość J.Hellmann wraz ze współpracownikami wprowadził w 1919r do

organizacji urzędu etatowego pracownika ds. ochrony przeciwpożarowej w Prowincjonalnym Związku Straży.

W realizacji tego zamiaru pomógł Mu prezes Śląskiej Kasy Ubezpieczenia Ogniowego przydzielając pomoc pieniężną.

Etatowy pracownik miał być doświadczonym dowódcą strażackim, który podoła prowadzeniu spraw biurowych,

potrafi przygotować i prowadzić fachowe kursy, przeprowadzić egzaminy i kontrole ale także reprezentować w

mieście i kraju sprawy ochrony przeciwpożarowej ( w tym realizować propagandę pożarniczą). Pierwsze biuro

zorganizowane zostało we Wrocławiu, w którym w dniu 1.04 1920 pierwszym kierownikiem został druh

Haemel-Bogutschutz. On zrealizował kolejne dwa pomysły Hellmanna: Stworzenie „Śląskiego śpiewnika strażackiego”

oraz „Śląskiego czasopisma strażackiego”. Odrębną uwagę należałoby poświęcić wspaniałej uroczystości jubileuszu 80

lat życia i 50 lat działalności strażackiej J.Hellmanna jaka miała miejsce w ratuszu w Nysie 15.08.1920r. Tam nadano

Jubilatowi srebrny „Medal-Hellmanna”, który później nadawano zasłużonym strażakom. Przytoczę tylko wypowiedziane

słowa pożegnania Jubilata odczytywane jako Jego testament : „...Niezbyt chętnie odchodzę z pracy i służby którą pokochałem,

mam jednak świadomość, że to co przez wiele lat z wysiłkiem i chętnie robiłem i osiągnąłem dla Śląskich Straży Pożarnych

nie zaginie bez śladu kiedy, ja odejdę ze Związku. Mam nadzieję i życzę sobie tego, że wszystko o czym powiedział mój

kochany kolega druh Faeber spełni się. Cel mojego życia zostanie osiągnięty tylko wtedy, kiedy rzucone ziarno wzejdzie

na chwałę i ku pamięci tej działalności, którą dobrowolnie i bardzo chętnie wykonywaliśmy. Kiedy nasze myśli o miłości

bliźniego będą się rozszerzały a powstałe z ziarna drzewo wszędzie rozłoży swe gałęzie, możemy powiedzieć, że nie

żyliśmy daremnie a nasze życie było piękne, gdyż była to praca skuteczna. W tym sensie proszę Was pracujcie pilnie

i dalej działajcie w związkach i stowarzyszeniach. Wysoką władzę proszę o nie przestawanie we wspieraniu

naszych wysiłków i wspomaganie ochrony przeciwpożarowej z dotychczasowym zainteresowaniem. Dziękuję wszystkim

kolegom druhom za przyznane mi wyróżnienia i wznoszę hasło: Śląskim strażom pożarnym-dobra obrona, dobra obrona,

dobra obrona” Gdy 29 kwietnia 2010r dobiegła końca konferencja popularnonaukowa zorganizowana w Urzędzie

Marszałkowskim w Opolu przy udziale znamienitych gości poświęcona przywróceniu świetlanej pamięci Ojca Śląskich

Strażaków Johannesa Josepha Conrada Hellmanna stało się dla mnie pewne, że ciąg dalszy nastąpi. Na tej konferencji

po wspaniałych referatach naukowych w swym wystąpieniu opisałem epizod znalezienia i przechowania przez z górą

15 lat, bez wiedzy o pochodzeniu kamiennego hełmu z nagrobka strażaka. Zarząd Koła nr 7 Związku Emerytów i Rencistów

Pożarnictwa RP w Nysie podjął się trudu drążenia i poszukiwania dalszych śladów tej wspaniałej postaci. Prezes Koła

Stanisław Kuszła w kontakcie z Panią Arlettą Kalinowską-absolwentką PWSZ w Nysie Wydział Konserwacji Zabytków

zdołali ustalić miejsce grobu J.Hellmanna na Cmentarzu Św.Rocha przy Alei Wojska Polskiego w Nysie.

W kancelarii Parafialnej przy Bazylice p.w. Św.Jakuba i Agnieszki odnaleziono zapis w Księdze Zgonów dot. śmierci

i miejsca pochówku Johannesa Hellmanna. Skrótowo przedstawiłem dotychczasowe ustalenia o postaci J.Hellmanna.

Mogę tylko stwierdzić, że dalsze działania są w toku i frapującej historii ciąg dalszy nastąpi wkrótce, o czym nie

omieszkam napisać w uzupełnieniu niniejszej informacji. Materiały wybrał: Jan Boćwiński

Poniższe fotografie przedstawiają niektóre zdarzenia i epizody zakończonych pozytywnie poszukiwań:

Fot.1 Konferencja popularnonaukowa w Sali Urzędu Marszałkowskiego w Opolu poświęcona

J.Hellmanowi. Wystąpienie kol.Jana Boćwińskiego

Fot.2 Popiersie J.Hellmanna

Fot.3 Hełm kamienny z nagrobka odnaleziony i przechowany dzięki przezorności byłego

Komendanta PSP w Nysie bryg.Jana Boćwińskiego

Fot.4 Pomnik nagrobny J.H. poświęcony w dniu 23.06.1925r ufundowany przez śląskie Straże

Pożarne swemu wielce zasłużonemu przywódcy

Fot.5 Odnalezienie grobu J.H. przez Panią A.Kalinowską i S.Kuszłę

Fot.6 Strażacy PSP z Nysy podnoszą przewróconą napisem do ziemi płytę leżącą na

zaniedbanej mogile

Fot.7 Płyta nagrobna z oryginalnym napisem leżąca na miejscu spoczynku J.Hellmanna

Fot.8 Zapis w Księdze Zgonów z 1924r

W niedzielę 13 lutego br Koło nr 7 z Nysy zorganizowało wyjazd grupowy do Opery Wrocławskiej. W licznej grupie znaleźli się emeryci z Nysy, Paczkowa, Prudnika oraz pracownicy Komend Powiatowych PSP w Nysie i Prudniku, Komendy Wojewódzkiej PSP w Opolu, wraz z członkami rodzin. Ponadto w wyjeździe udział wzięło kilku pracowników z zaprzyjaźnionej Przychodni Zdrowia NZOZ”Mariacka” w Nysie.
Pierwszym punktem programu dnia było zwiedzenie Muzeum Archidiecezjalnego we Wrocławiu, po którym oprowadzał grupę jego Dyrektor ks.prof. Józef Pater. Wspaniałe zbiory różnorakich muzealiów sztuki sakralnej i nie tylko, sprzed stu a nawet tysiącleci oraz arcyciekawa forma przekazu przewodnika, często przeplatana humorem, ogromnie zajmowały zwiedzających. Nie spodziewaliśmy się aż takich wrażeń z wizyty w tym wspaniałym, aczkolwiek mało rozreklamowanym muzeum. Polecamy wszystkim, którzy wybierają się do Wrocławia ,aby zwiedzając Ostrów Tumski nie omijali tego miejsca.
W godzinach wieczornych we wspaniale odrestaurowanej Operze Wrocławskiej oglądaliśmy przedstawienie Opery „Carmen” Georgesa Bizeta. Złotem lśniące wnętrza, pełna widownia, doskonała orkiestra, dekoracja odzwierciedlająca dawny nastrój tętniącej życiem Sewilli z ciągle powracającym tłem „Korridy” wzbudziły refleksję, wczucie się w tamten czas, miejsca i atmosferę miłości kochanków nawet za cenę życia. Wspaniałe kreacje aktorskie a szczególnie arie solistów były ucztą duchową dla każdego widza. Gdy nastąpił finał sztuki, chociaż jak chciał autor tragiczny, długo nie milkły gromkie brawa, a kurtyna była podnoszona kilkakroć.

Poniżej zamieszczamy link do strony internetowej ZOW ZOSP RP w Opolu zawierajacy informację o przejęciu OSzW w Turawie.

http://www.zosprp.opole.pl/aktualnosci/2010/info_08_39.html

Poniżej podajemy link do strony internetowej "namyslowianie" w którym jest opisany wielki sukces strażaka emeryta.

kol. Michał Stadniczuk jest członkiem Koła Nr 6 ZEiRPoż RPw Namysłowie.

Gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów.

http://www.namyslowianie.pl/artykul/wielki_sukces_namysłowskiego_maratończyka

Dnia 12 listopada 2010 roku odbyła się doniosła uroczystość wręczenia 
Medalu Honorowego im.Józefa Tuliszkowskiego dla 
st.chor.poż.w st.spocz.JÓZEFA DYBKA.
Wręczenia dokonali:
-płk.poż w st. spocz. Zdzisław Filingier -członek Kapituły Medalu 
Honorowego im.Józefa Tuliszkowskiego
-st.bryg.mgr inż. Karol Stępień -Opolski Komendant Wojewódzki PSP w Opolu
W spotkaniu uczestniczyli:
-Pani Bronisława Dybek - małżonka Józefa Dybka
-st.bryg.w st.spocz.inż.Tadeusz Śliwa -Prezes ZEiRPRP Zarządu Wojewódzkiego w Opolu
-bryg. w st. spocz. Michał Stanisławski -członek Koła nr 11
-mł.bryg. w st. spocz. mgr Henryk Wierny -Prezes Koła nr 11 przy KWPSP 
Opole.yróżnionemu zostały złożone najserdeczniejsze życzenia zdrowia, 
pomyślności na dalsze lata.
St.chor.poż. w st. spocz. był Komendantem Powiatowym Straży Pożarnych 
w Głubczycach,wykładowcą i instruktorem w Wojewódzkim 
Ośrodku Szkolenia Pożarniczego w Raciborzu orazw Opolu- Filia w Nysie.
W  2010 roku po chorobie, przebywał na leczeniu rehabilitacyjnym.

1 października 2010 r. w Prudniku odbyła się doniosła uroczystość, która zgromadziła

wielu emerytów pożarnictwa. Tego dnia dokonano odsłonięcia tablicy pamiątkowej na

budynku byłej strażnicy przy ul. Wiejskiej.

Tablica ta upamiętnia czas kiedy w tym budynku miała swoją siedzibę

Zawodowa Straż Pożarna oraz Komendy Powiatowa i Rejonowa Straży Pożarnych.

Aktu odsłonięcia dokonali. Z-ca opolskiego Komendanta Wojewódzkiego PSP

st. bryg. Jerzy Paluch oraz płk poz w st. spocz. Zdzisław Filingier były Komendant Wojewódzki

Straży Pożarnych w Opolu.

Tablicę ufundowało Koło Nr 9 ZEiRPoż RP z okazji 60-lecia Państwowych Organów

Ochrony Przeciwpożarowej oraz rocznicy otwarcia nowej siedziby PSP w Prudniku.

Poniżej przedstawiamy zdjęcie z kursu mechaników motopomp w Nysie.

Właścicielem zdjęcia jest Pani Zdzisława Drozd z Byczyny, córka jednego z uczestników tego kursu.

Ten Pan nazywał się Mieczysław Jurczyńnski i jest w drugim rzędzie od dołu przy motopompie

(po prawej stronie,z wąsikiem) Z jego opowiadań wynikało że na tym zdjęciu jest późniejszy

Komendant Wojewódzki Straży Pożarnych w Opolu płk Zdzisław Filingier.

Pana płk Filingiera - oczywiście znamy, ale na zdjęciu nie potrafimy odnaleść.

Może, ktoś pomoże? Prosimy też, o  rozpoznanie innych uczestników tego kursu.

Pozdrawiam administrator.

W dniach 21-24.06.2010 roku Zarząd Wojewódzki w Opolu zorganizował 
wycieczkę na Słowację  dla 35 emerytów i rencistów. 
Zwiedzano zabytki po słowackiej stronie Tatr:
- 21.06.2010 r. - Orawski Zamek i okolice
- 22.06.2010 r. - Levoca - kościół Św. Jakuba, rynek miejski, Ratusz, 
Wzgórze Mariańskie z  Bazyliką Marii Panny, gdzie w 1995 roku Bazylika była 
jednym z celów wizyty Ojca Św.Jana  Pawła II na Słowacji
- 23.06.2010 r. - Stary Smokowiec, Tatrzańską Łomnicę, Spisską Sobotę
- 24.06.2010 r.-Najpiękniejsza jaskinia na Słowacji - Demianowska Jaskinia Wolności, 
a w drodze  powrotnej zwiedzano Browar w Żywcu.
Uczestnicy wycieczki zakwaterowani byli w Popradzie. 
W godzinach popołudniowych, uczestnicy  korzystali z atrakcji raju wodnego 
w Agua City w Popradzie  Były tam kryte i odkryte baseny  wypełnione ciepłą 
wodą geotermalną,  w tym 50  metrowy basen olimpijski.
  
   
          
  

Izba Tradycji-poświęcona!

Będąc jeszcze w służbie w latach 90-tych z mozołem przy pomocy kilku strażaków

w Komendzie Rejonowej Straży Pożarnych w Nysie utworzyliśmy Izbę Pamięci, która funkcjonowała

do schyłku minionego tysiąclecia.

Niestety po moim odejściu na emeryturę lekkomyślną decyzją zlikwidowano ten zakątek zadumy

i pamięci o dokonaniach naszych poprzedników. Dopiero rok bieżący-rok jubileuszu 60-lecia

powołania państwowych organów ochrony przeciwpożarowej dał impuls do ponownego odtworzenia

Izby Tradycji w KP PSP w Nysie. Na prośbę Komendanta Powiatowego PSP

bryg. Marka Makówki zgodziłem się opracować koncepcję i kierować realizacją projektu.

Swój zamysł aranżacji pomieszczenia, inwentaryzację pamiątek, przygotowanie dokumentów

historycznych i ekspozycji realizowałem przez blisko półtora miesiąca, przy pomocy kilku strażaków

JRG w Nysie. Podczas uroczystości z okazji Dnia Strażaka w dniu 11 maja przy udziale licznych

gości dokonano otwarcia i poświęcenia Izby Tradycji w KP PSP w Nysie.

Swój trud włożony w odtworzenie tego miejsca pamięci zadedykowałem koleżankom i kolegom

z lat wspólnej służby oraz nieodżałowanej pamięci naszym zacnym poprzednikom. Ich wierna

i częstokroć heroiczna służba dla bezpieczeństwa współobywateli, stworzenie podwalin dzisiejszej

nowoczesnej formacji jest tego należna.

Aranżację ekspozycji oparłem na szkielecie dekoracji utworzonej z trzech od zawsze podstawowych

atrybutów strażaków jakimi są: „drabiny, liny, bosaki”. Zbiory różnych sprzętów pożarniczych

stanowią uzupełnienie części dokumentalnej tworząc nastrój minionych lat. Są eksponowane stare

mundury strażackie, elementy uzbrojenia strażaków, przedmioty ochrony osobistej, armatura

wodno-pianowa. Najbardziej atrakcyjny i bogaty zbiór stanowią czapki strażackie oraz

historyczne hełmy. Są okazałe figury Św. Floriana, pokaźny zbiór medali i odznak strażackich, zabytkowe

sztandary ZSP w Nysie i Paczkowie, zbiór oryginalnych filmów dokumentalnych z ważnych

wydarzeń, stare wydawnictwa pożarnicze i inne cenne pamiątki historyczne.

Zasadniczymi blokami tematycznymi odzwierciedlającymi historię ochrony przeciwpożarowej

Ziemi Nyskiej są zbiory wybranych fotografii eksponowanych na tablicach i stołach oraz w albumach.

Bloki te dotyczą kolejno: Miejskiej Zawodowej Straży Pożarnej, Komendy Rejonowej Straży Pożarnych,

Komendy Powiatowej Straży Pożarnych, Podoficerskiej Szkoły Pożarniczej Nr 1, Filii Wojewódzkiego

Ośrodka Szkolenia Pożarniczego, Młodzieżowych Drużyn Pożarniczych reprezentujących

Ziemię Nyską na arenie krajowej i międzynarodowej oraz Zakładowych Ochotniczych Straży Pożarnych

dwóch byłych największych firm-Zakładów Urządzeń Przemysłowych i Zakładu Samochodów Dostawczych

w Nysie. Są też tablice i ekspozycje przedstawiające zasłużonych strażaków oraz byłych nyskich komendantów straży.

Ufam, że następcy nasi w służbie będą gorliwie czerpać z historii utrwalonej w oddanej do ich dyspozycji

Izbie Tradycji, będą dumni z dokonań swoich poprzedników oraz zechcą ochoczo pielęgnować

tradycję im przekazaną, jak też pomnażać chlubny dorobek licznych pokoleń strażaków nyskich.

bryg.w st. spocz.Jan Boćwiński

Powyższe zdjęcie otrzymaliśmy od Pana Marka Rokosa z Częstochowy który osobiście znał 
Pana ppłk Gradowskiego. 
Na odwrocie  zdjęcia jest napis:
,, Dwaj strażacy z roku 1917 w umundurowaniu bojowym i wyjściowym. Z prawej sygnalista oddziału. 
Jego zadaniem było wygrywanie na trąbce rozkazów i poleceń dowódcy w czasie akcji gaśniczej , jak 
również sygnalizowanie jazdy do pożaru .Sygnały tonowe , jako jeden ze skutecznych środków 
łączności utrzymywały się w Warszawskiej Straży Ogniowej do lat trzydziestych ,,.
Wojciech Gradowski w czasie okupacji był  również strażakiem  - w V Oddziale Straży Pożarnej przy 
ul. Marcinkowskiego na Pradze. W Powstaniu Warszawskim Wojciech Gradowski ps."Leszek" był żołnierzem 
Batalionu „Miłosz”, 2-giej kompanii „Ziuka”.
Serdecznie dziękujemy Panu Markowi.

KONRAD MIENTUS - DZIAŁACZ REGIONALNY Z DAŃCA

Konrad Mientus z Dańca to Ślązak z dziada pradziada. Większą część lat swego życia poświęcił poznawaniu i

dokumentowaniu historii Dańca i jego okolic - wsi, w której się urodził i w której mieszka.

Daniec- wieś położona jest 20 km od Opola w gminie Chrząstowice, pow. Opole, woj. opolskie. ok. 8 km od Ozimka.

Pierwsze wzmianki o wsi

pochodzą z 1297 roku. Ale na  podstawie wykopalisk archeologicznych wiadomo, że na przełomie IV-V wieku naszej

ery wytapiano tu żelazo z rudy.

18 maja 1978 roku po raz pierwszy otworzył Izbę Regionalną w Dańcu w której zgromadził zbierane przez całe życie pamiątki i

sprzęty,

jakich używano w śląskich domach w przeszłości, których jest około tysiąca.

Izbę Regionalną odwiedziło już ponad 23 tysiące osób: dorośli, dzieci szkolne, fachowcy, etnografowie,naukowcy z różnych

stron Polski oraz

z Niemiec, Anglii, Francji, Rosji, Czech, Węgier, Włoch, Danii, Łotwy, Litwy,USA, Australii.

W życiu Konrada Mientusa szczególną rolę odgrywa jego druga pasja - straż pożarna. Ponad 30 lat był zawodowym

podoficerem pożarnictwa

w Zakładowej Zawodowej Straży Pożarnej Huty „Małapanew” w Ozimku , skąd odszedł na emeryturę ze stanowiska szefa

zmiany w stopniu starszego ogniomistrza pożarnictwa. Przez 17 lat był Komendantem Gminnym Ochotniczych Strazy Pożarnych.

Spisał kroniki OSP Daniec, Krośnica, Raszowa.

„Każdy ma swoje miejsce na ziemi – miejsce urodzenia- swoją wieś, swoje miasto, swoją

miejscowość. Są to nasze gniazda. Moje miejsce na ziemi to mój Daniec” tak mówi.

Przez śląską ziemię przewalało się wiele wojen. Na terenie gminy Chrząstowice – pomiędzy Dębiem a Chrząstowicami stoi

krzyż przy

zbiorowej mogile Szwedów z 1646 roku, w Chrząstowicach pochowano Francuzów z czasów napoleońskich z 1813 roku-

jest kapliczka.

Z wojny francusko-pruskiej w latach 1870-1871 nie wróciło do Dańca 14 mężczyzn, w działaniach I wojny światowej

zginęło 52 mężczyzn .

Podczas II wojny światowej poległo 108 osób - w tym 98 mężczyzn na rozmaitych frontach w niemieckim wojsku,

7 osób zamordowali żołnierze radzieccy ,którzy tu przyszli w styczniu 1945 roku ( w tym 3 kobiety - matka i dwie córki),

3 mężczyzn wywieziono na Sybir.

Konrad Mientus, rocznik 1926 , także liznął tej wojny. Po ukończeniu niemieckiej szkoły podstawowej w 1940 roku

( przejawiał już zdolności pisarskie ) i za namową nauczyciela podjął pracę w administracji biurowej lotniska polowego

w Izbicku. Pracował tam 3 lata w okresie 1941-1943.

W styczniu 1944 roku został wcielony do niemieckiej Służby Pracy i budował zasieki przed działami artylerii morskiej na

wyspie Borkum na morzu Północnym.

20 marca 1944 roku został wcielony do Wehrmachtu. Przebywał w jednostce wojskowej w Nysie. Odbył szybkie szkolenie

na poligonie w Łambinowicach.

W dzień i w nocy zapoznawał się z bronią, pojazdami pancernymi i sprzętem motorowym,. Od września 1944 roku został

skierowany na front wschodni

do Sieradza, następnie do Radomia, Nowego Miasta i Warki. Po ruszeniu ofensywy styczniowej w 1945 roku w następstwie walk

i ostrej zimy został przetransportowany 1 lutego 1945 roku pociągiem ewakuacyjnym do Berlina (odmrożone nogi) a

po 14 dniach wysłany do batalionu grenadierów pancernych w Darmstadt , na froncie zachodnim.  14 marca 1945 roku

dostał się do niewoli amerykańskiej.

Przebywał w obozach jenieckich we Francji – Cherbourgu nad kanałem La Manche, Bolbecu i Camp Phillip Morris.

W październiku 1945 roku został przetransportowany do Niemiec. Był zatrudniony na lotnisku koło Kassel jako jeniec

i tam doczekał swojego końca wojny w 1946 roku.

Wrócił do rodzinnego Dańca, który znajdował się w Polsce na mocy układów jałtańskiego i poczdamskiego i już nigdy

go nie opuścił.

1 sierpnia 1946 roku idąc w ślady ojca, rozpoczął pracę w hucie „Małapanew” w Ozimku. Przez dwa lata pracował

przy wykańczaniu odlewów.

Miał jednak inne marzenie – chciał zostać zawodowym strażakiem. Zrealizował je dzięki pasji i uporowi. Po ukończeniu

specjalistycznych szkoleń - w 1950 roku w Łodzi kursu podoficerów zawodowych  w przemyśle, został kapralem

w Zakładowej ZawodowejStraży Pożarnej Huty „Małapanew”

w Ozimku a w 1952 roku plutonowym pożarnictwa. W 1963 roku kończy w Wojewódzkim Ośrodku Szkolenia Pożarniczego

w Raciborzu

kurs dla podoficerów KTP (Korpusu Technicznego Pożarnictwa) organizowany przez Szkołę Podoficerów Pożarnictwa w Krakowie.

W 1964 roku awansuje do stopnia ogniomistrza pożarnictwa i zostaje szefem zmiany. Huta „Małapanew” w Ozimku

zatrudnia ok. 8 tysięcy pracowników i Pan Konrad Mientus zajmuje się także szkoleniem pracowników w wydziałach

niebezpiecznych pożarowo: tlenowni, acetylenowni,  magazynów materiałów pędnych i smarów, stolarni , modelarni.

Na emeryturę odchodzi z dniem 1 stycznia 1982 roku.

W latach 1961- 1977 pełni funkcję Komendanta Gromadzkiego i Gminnego OSP ,był wiceprezesem Zarządu Gminnego

ZOSP w Chrząstowicach oraz członkiem Zarządu Wojewódzkiego ZOSP w Opolu. W ramach swojej działalności

koordynował prace Ochotniczych Straży Pożarnych gromady Raszowa, gminy Chrząstowice , organizował zawody ,

ćwiczenia , spotkania.

„Każdy powinien znać historię miejsca z którego pochodzi, bo dzięki temu wie, kim jest „ -

tak mówi Pan Konrad Mientus.

Dorobek pisarski Konrada Mientusa jest różnorodny i bogaty:

- w 1971 roku napisał „Kroniki Dańca” , niestety nieopublikowanej. Jej fragmenty były

drukowane w formie artykułów na łamach „Głosu Odlewnika”, „Trybuny Opolskiej”,

„Kalendarza Opolskiego”,

- w 1975 roku opracował „ Historia dawnych muzykantów we wsi Daniec”,

- w 1976 roku opracował „ Dzieje pszczelarstwa w Dańcu”,

- w 1977 roku opracował „Powstanie i rozwój OSP w Dańcu”,

- w 1990 roku powstała pierwsza książka „ Róże bez kolców. Mój Daniec” wydana przez

Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Opolu w nakładzie 1500 egz.

- w 1997 roku powstała książka „ Na 700 lecie parafii raszowskiej- krótki zarys dziejów”,

napisana w języku polskim i niemieckim, wydana przez Konserwatorium im. Josepha

von Eichendorffa,

- w 2001 roku wspólnie z innymi autorami Leszkiem Bąkiem i Krzysztofem Spałkiem

wydano książkę „ Historia i przyroda gminy Ozimek”,

- w 2005 roku wspólnie z o. Henrykiem Kałużą wydał książkę „Śląskie okruszyny”

- publikuje swoje artykuły w „Informatorze Gminy Chrząstowice”,

- na stronie internetowej Urzędu Gminy w Chrząstowicach ma swoja zakładkę

„Z Kronik Pana Konrada”.

Izba Muzealna powstała z inicjatywy Konrada Mientusa- dzięki uprzejmości władz gminy Chrząstowice a

także płk poż. Zdzisława Filingiera - Komendanta Wojewódzkiego Straży Pożarnych w Opolu – nad remizą w

Dańcu wydzielono część strychu i w dwóch pomieszczeniach powstała Izba Regionalna.

Otwarcia dokonano 18 maja 1978 roku. W 2000 roku Pan Konrad Mientus przekazał wszystkie swoje zbiory dla UG Chrząstowice.

Izba regionalna podzielona jest na działy / kąciki/: sprzęty i narzędzia związane z prowadzeniem gospodarstwa

domowego, bartnictwo,stroje kobiece z końca XIX wieku

i początku XX wieku, stare zegary, kroszonki, wyroby XIX wiecznej sztuki cmentarnej, mała biblioteka zawierająca ok.200

pozycji w tym książeczki do nabożeństwa po polsku z 1863 roku, 1903 roku, pracy misyjnej, ludowy, rolniczy,

rzemieślniczy, powstańczy, wojenny, strażacki oraz poświęcony pielgrzymce Jana Pawła II na Górę Św. Anny w 1983 roku.

W kąciku strażackim są: ręczna sikawka przenośna z 1890 roku, sprzęt alarmowy,wiadra ze skóry, wiadra

z drewna, sprzęt oświetleniowy, hełmy strażackie oraz mundury z Austrii, Francji,Niemiec, Danii, Szwajcarii,

Pan Konrad Mientus otrzymał między innymi następujące wyróżnienia: Brązowy Krzyż Zasługi – 1969 rok,

odznaka Zasłużony Działacz Kultury -1986 rok, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 1984 rok,

Złoty Znak Związku OSP – 1998 rok.

Opracował: st. bryg. w st. spocz. inż. Tadeusz Śliwa

Wizyta członków ZW ZEiRPoż RP w Opolu w Izbie regionalnej w Dańcu.

Na zdjęciach: 1.kol. Konrad Mientus, 2. kol. Anna Janiec, Konrad Mientus, Tadeusz Śliwa, 3. kol. Adela Baron, Anna Janiec. Konrad Mientus, 4. kol. Tadeusz Śliwa, Konrad Mientus, Anna Janiec, 5. kol. Adela Baron, Konrad Mientus, Anna Janiec.

ppłk poż. Józef Gradowski - strażak niezwykły

W tragicznych dniach września 1939r gdy bombardowana Warszawa płonęła Warszawska Straż Ogniowa została zmilitaryzowana

stając się jednostką wojskową na prawach pułku. Bohaterstwo strażaków z tamtych dni zdobyło w historii Warszawy zaszczytne

miejsce. Masowe pożary powodowały, że koszary strażackie stały puste, gdyż sekcje pracowały bez wytchnienia w dzień i w nocy.

Na powracających do bazy strażaków czekali już posłańcy, aby znów wyjechać z nimi do następnych akcji ratowniczych. Strażacy

pracowali bez wypoczynku, głodni, zmęczeni, niewyspani, i wyczerpani do granic wytrzymałości, w przemoczonych ubraniach

i obuwiu. Szczególnie dużo wysiłku ludzkiego wymagały takie pożary jak: w Palmirach, GISZ-u, Dworca Głównego, magazynów

PKP Dworca Wschodniego,, Zamku Królewskiego, Katedry, Teatru Wielkiego, Cytadeli, gazowni, elektrowni, elewatorów

zbożowych.

Chociaż wszyscy strażacy za swoją ofiarność zasłużyli na uznanie i wdzięczność mieszkańców stolicy nieliczni za udział w

tych heroicznych akcjach zostali odznaczeni przez dowództwo obrony Warszawy. Wśród nich był podoficer WSO Józef

Gradowski odznaczony Krzyżem Walecznych. Po kapitulacji Warszawy, gdy tworzony był Strażacki Ruch Oporu „Skała”

obejmujący cały teren okupowanej II Rzeczpospolitej i zawierający VIII okręgów, w I okręgu Stołecznym Warszawa- Józef Gradowski

został szefem przerzutów grup sabotażowych.

W momencie zamknięcia ludności żydowskiej za murami getta warszawskiego w siedzibie IV oddziału przy ul Chłodnej

zorganizowana została baza konspiracyjnej Organizacji Wojskowej –Korpusu Bezpieczeństwa (pomocy Żydom).

Znaczącą rolę w tej organizacji pełnił Józef Gradowski.Strażacy zaprzysiężeni w konspiracji organizowali systematyczną

pomoc dla warszawskiego getta, która wyrażała się w następujących formach:

1) ochrona różnego typu akcji podejmowanych w getcie przez grupy i osoby,

2) wspieranie grup żydowskiego ruchu oporu przez strażaków-uczestników konspiracji antyhitlerowskiej,

3) dostarczanie żywności, lekarstw, różnych wyrobów i towarów, surowców, a w późniejszym okresie także broni i amunicji,

W ostatnich tygodniach 1942 r znaleziono w pobliżu oddziału straży na ul. Chłodnej przejście kanałowe, które odtąd służyło za

trasę przerzutu. Wykorzystywano je również w okresie powstania w getcie w 1943r dostarczając dla Żydowskiego Związku

Wojskowego broń, amunicję i opatrunki, informowali Żydów o aktualnej sytuacji wskazywali umiejscowienie niemieckich

oddziałów, pomagali bojowcom wydostać się z bezpośredniego zagrożenia pożarowego. Przebijali przejścia z płonących

kamienic do innych, nie objętych pożarem, najczęściej na wysokich piętrach i strychach a także w piwnicach i w kanałach

ulicznych. Przejścia kanałowe miały zasadnicze znaczenie dla walczącego getta. W ich wykorzystywaniu do niesienia

pomocy Żydom w warszawskim getcie wyróżniał się działalnością i dosłownie szaleńczą odwagą ppor. Józef Gradowski

wówczas dowódca strażackiego wozu bojowego. Warszawscy strażacy przez swoją pomoc walczącemu gettu, przez odwagę,

poświęcenie i ryzyko własnego życia zdali w owych straszliwych dniach egzamin z patriotyzmu i obywatelskiej dojrzałości.

Pośród najdzielniejszych dowódców oddziałów strażackich z tamtych dni wymienia się ppor. Józefa Gradowskiego.

W ramach konspiracyjnych struktur do kierowania przygotowywanym Powstaniem w Warszawie dowódcą jednego z

oddziałów strażackich przewidziano ppor. Józefa Gradowskiego. Gdy powstanie wybuchło, walki na Starym Mieście

mimo bombardowań powietrza i ostrzału artyleryjskiego nie ustawały. Strażacy mieli pełne ręce roboty przy gaszeniu

pożarów i ratowaniu zasypanych.

Tak wspominał te dni ppor. Józef Gradowski w prowadzonym dzienniczku:

- pożar Pałacu Krasińskich, akcja gaśnicza pod ostrzałem, motopompę obsługiwał kierowca Jan Czwarny;

- gaszenie płonących budynków na Wąskim Dunaju po nalocie samolotów, w czasie akcji powtórny nalot i częściowe

uszkodzenie sprzętu;

- ratowanie płonącego samolotu angielskiego zestrzelonego na ul. Miodowej i budynków. Rany odnieśli dwaj strażacy:

Prokopiuk i drugi nieznany;

- obrona płonącego Ratusza, na który ze szczególna siłą nacierali Niemcy;

- po raz drugi gaszenie pożaru dachu Ratusza. Ostrzał ratujących z Teatru Wielkiego. Przodownikiem pierwszej roty był

Kazimierz Gomulak;

- pożar kościoła Kanoniczek przy pl. Teatralnym, róg Bielańskiej, praca pod ostrzałem. Dwóch strażaków rannych z granatnika;

- gaszenie pożarów Wytwórni Papierów Wartościowych, na którą nacierali Niemcy od strony Cytadeli;

- zlokalizowanie pożaru szpitala powstańczego przy ul. Długiej róg Kilińskiego im podwala;

- zlokalizowanie pożaru w sklepach przy ul. Miodowej, gdzie mieściły się składy środków opatrunkowych Zarządu Miejskiego.

13 sierpnia sekcja Józefa Gradowskiego gasiła pożar ołtarza i zakrystii Katedry po eksplozji zdobycznego czołgu niemieckiego.

Pod koniec sierpnia gdy Starówka leżała w gruzach z braku wody, żywności a nawet miejsc do grzebania zabitych zaszła

konieczność ewakuowania oddziałów ze Starówki kanałami do Śródmieścia. Dużą rolę odegrał w tym ppor. Józef Gradowski.

Otrzymał pozwolenie na zbadanie przejść kanałowych, znał je pobieżnie dzięki swojemu szwagrowi Prokopiukowi- byłemu

pracownikowi Warszawskich Wodociągów. Wraz z kolegą przemaszerował kanałami do ul Wareckiej w Śródmieściu gdzie

pozostawił chorego kolegę, a następnie sam powrócił na Starówkę. Znając już teren Gradowski przeprowadził następna

grupę ludzi chorych, dzieci i część łączników AK i AL. wraz z rannymi. W Śródmieściu ppor. Józef Gradowski został

mianowany dowódcą trzeciego oddziału straży przy ul. Kruczej 5. W tej dzielnicy odnalazł też syna i córkę „Hankę”

walczących w powstaniu.

Gdy ucichły wichry wojny, zakończył się czas walki a nastały dni mozolnej odbudowy Kraju ze zniszczeń w dniu 5 maja 1946r

odbyła się przed gmachem Komendy Stołecznej Straży Pożarnych przy ul. Polnej uroczystość uczczenia pamięci poległych

w latach wojny strażaków i odznaczenia szczególnie zasłużonych. Uchwałą KRN z 27 kwietnia 1946r odznaczono sztandar

Warszawskiej Straży Ogniowej Krzyżem Walecznych. Sztandarowym w poczcie był por. Józef Gradowski. Był też wśród

23 strażaków odznaczonych Krzyżami Walecznych .

Na komendanta Miejskiej Zawodowej Straży Pożarnej w Nysie został przysłany w 1947r przez władze województwa

Śląskiego, bo Nysa wówczas do tego województwa należała.

Odznaczał się drylem i surowymi wymaganiami od strażaków. Chodził na co dzień do munduru w butach oficerkach i spodniach

bryczesach . Często przeprowadzał alarmowe kontrole pełnienia służby i wyszkolenia strażaków.

W odróżnieniu - dla osób cywilnych, urzędników miejskich, działaczy organizacji społecznych i zwykłych mieszkańców

miasta był bardzo przychylny i uczynny.

Zawsze w kieszeni zwykł nosić garść cukierków, którymi częstował spotkane osoby czy to w urzędzie czy też wprost na ulicy.

Był bardzo zaangażowany działalność społeczną, działał w Polskim Czerwonym Krzyżu, Lidze Obrony Kraju, Związku OSP,

Pomocy Społecznej i pełnił funkcję Przewodniczącego Miejskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w Nysie.

Wiele czynił dobregodla ludzi potrzebujących pomocy czy dorady.

Służbowo po mieście i okolicy poruszał się motocyklem marki SHL a później „Junakiem”.

Jak wspominają najstarsi strażacy-emeryci,

którzy byli podwładnymi komendanta Gradowskiego zabawne bywały sytuacje gdy komendant wyjechał motocyklem

a w roztargnieniuwracał do straży pieszo, pozostawiwszy swój motocykl gdzieś pod urzędem.

Wówczas wręczał kluczyk rezolutnemu strażakowi, któremu polecał udać się do wskazanego miejsca celem przyprowadzenia

motocykla do straży...

Wielką radość sprawiała mu odbudowa zniszczonej Nysy, za co otaczał go szacunek i sympatia wśród szerokich rzesz społeczeństwa.

To dzięki przezorności strażaków odnaleziona w gruzach miasta piękna kuta ze stali obudowa zabytkowej studni nyskiej została

przewieziona na plac straży pożarnej i zabezpieczona przed grabieżą przez szabrowników, przez co mogła powrócić

po restauracji i odgruzowaniu miasta na pierwotne miejsce.

„Jak rany bracie„ - to był Jego zwyczajowy zwrot świadczący o wrodzonej serdeczności wobec ludzi. Takim został zapamiętany

wśród starszych wiekiem mieszkańców Nysy, z szacunku nazywany przez kolegów Józiem.

Jako kpt. poż. –Komendant Straży z Nysy zasłynął w kraju wykonując mrożący krew w żyłach, pokazowy skok z 6 piętra

wspinalni z saltem w powietrzu na rozpostartą przez 12 strażaków przy ścianie wspinalni płachtę .

Rzecz miała miejsce w 1957r w jednym z oddziałów Warszawskiej Straży Pożarnej, w ramach trwającego po raz pierwszy

w Warszawie Kongresu Międzynarodowej Organizacji ds. Zapobiegania i Zwalczania Pożarów (CTIF).

Istnieje nagranie filmowe tego skoku. Za swój wyczyn został nagrodzony przez ówczesnego Ministra Spraw Wewnętrznych

złotym zegarkiem.

Jakby na ironię losu kilka lat później, w 1967r podczas zajęć szkoleniowych ze strażakami w Nysie, chciał osobiście

zaprezentować technikę skoku z okna drugiego piętra wspinalni na przygotowaną w skrzyni przyczepy poduszkę amortyzacyjna

wykonaną z gąbki. Niestety uderzył o krawędź burty przyczepy doznając poważnego złamania kręgosłupa.

Rok czasu gipsowego gorsetu i długa rehabilitacja wyłączyła Go ze służby. Nie załamywał się i dzięki uporowi

doszedł do samodzielności ruchowej. Gdy był na rencie, ciągle żywo interesował się zmianami w straży i

cieszył się z jej rozwoju.

Z Nysy wyjechał w 1974r do syna w Częstochowie, gdzie mieszkał do ostatnich dni swojego życia.

Zmarł w grudniu 1979r w wieku 79 lat i pochowany został na cmentarzu komunalnym w Częstochowie.

Jan Boćwiński

Fot. nr 1 Komendant Miejski Straży Pożarnych w Nysie Józef Gradowski.

Fot. nr 2 Zmiana służby w I oddziale warszawskiej straży 1.IX.1939r. Drugi od lewej ppor Józef Gradowski.

Fot. nr 3 Dekoracja sztandaru WSO Krzyżem Walecznych w dniu 5.V.1946r.Sztandarowym był por. Józef Gradowski.

Fot. nr 4 Komendant Józef Gradowski z nyskim strażakami przed autodrabiną na masywach, którą po wyremontowaniu nyscy strażacy przekazali Warszawie.