W związku z różnymi zachowaniami się strażaków PSP i OSP podczas uroczystości kościelnych zamieszczamy artykuł Pana Czesława Kosiby .Dotyczy strażaków PSP i OSP
Znowu, jak co roku, zgodnie z trwającą ponad wiek tradycją organizować będziemy: capstrzyki, zbiórki, przemarsze, korowody, jubileusze, uroczystości z okazji oddania i poświęcenia nowych remiz oraz samochodów,wręczenia sztandarów itp. Jak zwyczaj nakazuje, rozpoczniemy nasze świętowanie w kościołach, cerkwiach lub innych świątyniach, spotykając się na mszach św. lub przy większych zgromadzeniach organizując msze polowe.
Każdą uroczystość zarząd OSP lub oddział Związku OSP RP powinien zaplanować z wyprzedzeniem. Termin uroczystości należy ustalić z miejscowym księdzem proboszczem i kapelanem lub z innymi duchownymi i wprowadzić do swojego rocznego planu działania. Uzgadnianie terminów z duchownymi dotyczy wszystkich wyznań. Miesiąc przed uroczystością trzeba zapoznać głównego celebransa z ceremoniałem obowiązującym OSP i oddziały Związku, jak również przyjąć do stosowania zachowania obowiązujące w obiektach sakralnych.
Jak strażacy ochotnicy (dotyczy to również Szanownych Druhen) powinni zachować się podczas uroczystości religijnych:
Do kościoła lub na nabożeństwo polowe indywidualnie przybywa się 10 minut przed jego rozpoczęciem, dotyczy to również orkiestry.
Kompanię honorową z innymi pododdziałami wprowadza się 5 minut przed rozpoczęciem uroczystości.
Podczas nabożeństwa należy zachować ciszę, powagę, nie rozmawiać, nie śmiać się.
Należy występować w kompletnym ubiorze galowym lub wyjściowym – ustala to, w zależności od rangi imprezy,jej organizator.
Strażacy w mundurach, występując indywidualnie, przed wejściem do kościoła lub wchodząc na miejsce uroczystości, zdejmują nakrycia głowy (czapki rogatywki, a chłopcy czapeczki MDP).
Kobiety nie zdejmują kapeluszy, podobnie dziewczęta z MDP.
Strażak występujący indywidualnie, po zdjęciu czapki, przekłada ją do lewej ręki, obejmując dłonią z dołu za róg denka. Strona wewnętrzna czapki przylega do spodni, lewa ręka swobodnie wyprostowana, daszek skierowany do
przodu, palce złączone razem z kciukiem

Po wejściu do kościoła nie klękamy. Przyjmujemy postawę zasadniczą, a następnie przez skinienie głowy oddajemy szacunek najświętszemu sakramentowi. Po wykonaniu tej czynności zajmujemy miejsce siedzące (odstępujemy je obowiązkowo osobom starszym, kobietom, chorym).
Siedząc, czapkę trzymamy w lewej ręce, na lewym kolanie, skierowaną daszkiem do przodu .

Stojąc, czapki nie trzymamy jak na zdjęciu

co stosowane jest nagminnie i świadczy o braku znajomości zasad zachowania w umundurowaniu. Może wygląda to ładnie, ale jest nieprawidłowo. W ten sposób czapkę trzyma się tylko w momencie ślubowania  Czapek nie kładziemy na krzesłach, klęcznikach, gzymsach, stopniach ołtarzy, podwyższeniach, zakamarkach, nie wieszamy na wystających ze ścian gwoździach, hakach, płotach, ogrodzeniach, bezpośrednio na trawie (podczas polowej mszy św.).
Strażacy występujący w pododdziałach, w składach pocztów sztandarowych i flagowego, nakryć głowy (czapek rogatywek, hełmów ozdobnych i bojowych, czapek MDP) nie zdejmują przez cały czas trwania uroczystości, również przy przyjmowaniu komunii św.
Strażacy występujący indywidualnie w mundurowaniu i w pododdziałach przez cały czas trwania nabożeństwa nie klękają.
Przed podniesieniem i komunią św. strażacy w umundurowaniu wstają, a następnie przyjmują postawę zasadniczą. Wstają również na ewangelię, błogosławieństwo itd. razem ze wszystkimi wiernymi.
Przy podniesieniu hostii i kielicha po słowach, „...które za Was będzie wydane” i „... to czyńcie na moją pamiątkę”, a przy komunii po słowach, „... którzy wezwani zostali na ucztę Baranka” dłoń prawej ręki należy przyłożyć do serca. Wszystkie palce powinny być złączone i ułożone równolegle do klapy górnej kieszeni kurtki .Powrót ręki następuje po opuszczeniu hostii i kielicha, na sygnał dzwonka, a przy komunii św. po odmówieniu „...a będzie uzdrowiona dusza moja”.



Ważnym elementem obrzędu przed komunią św. jest przekazanie znaku pokoju. Skłaniamy się wtedy naszym sąsiadom i podajemy im rękę. Przełożeni i starsi powinni pierwsi podać rękę podwładnym i młodszym. To samo dotyczy kobiet.
W pododdziałach znaku pokoju się nie przekazuje.
Przed przystąpieniem do komunii św. strażak indywidualny podchodzi do miejsca jej udzielania, nie klęka, przyjmuje postawę zasadniczą, a gdy kapłan podaje najświętszy sakrament osobie stojącej obok, kładzie dłoń prawej ręki na sercu, po przyjęciu komunii św. opuszcza rękę, wykonuje skłon głowy i udaje się do poprzednio zajmowanego miejsca. Strażacy występujący w pododdziałach (dotyczy to pocztów sztandarowych i flagowego) nie występują z szyku do komunii św. Gdy zbliży się do nich kapłan, powinni rozluźnić ustawienie. Chęć przystąpienia do komunii św.sygnalizują, podobnie jak strażacy występujący indywidualnie (dłoń prawej ręki kładą na sercu).Aby komunia św. przebiegła sprawnie, należy to wcześniej ustalić z kapłanem, najlepiej wyznaczyć strażaka, który
dyskretnie będzie sygnalizował komu udzielić sakramentu.Strażacy występujący indywidualnie, wychodzą z kościoła po udaniu się celebransa do zakrystii.Przed wyjściem wykonują skłon głowy w kierunku miejsca przechowywania najświętszego sakramentu, nakrycie głowy zakładają po wyjściu z kościoła.
Poczty sztandarowe, poczet flagowy, kompania honorowa wychodzą z kościoła po słowach kapłana „Idźcie w pokoju Chrystusa”. Dowódca pododdziałów powinien ustalić czy przed wyjściem pododdziałów odegrane będą: hasło Wojska Polskiego, Rota lub „Boże coś Polskę”. Dopiero po ich wykonaniu wydaje się stosowne komendy do
opuszczenia kościoła.Każdy poczet sztandarowy przed wyjściem z kościoła powinien pochylić sztandar przed miejscem przechowywania najświętszego sakramentu. Powyższe wskazania dotyczą również nabożeństw polowych.
W przypadku uczestniczenia w uroczystości religijnej innego wyznania zasady zachowania się pododdziałów, pocztów sztandarowych, pocztu flagowego i występujących indywidualnie strażaków, należy wcześniej uzgodnić z duchownym tego wyznania. Rolą organizatorów uroczystości strażackich w obiektach sakralnych jest również
zapoznanie duchownych z ceremoniałem pożarniczym i tradycjami obowiązującymi w tym zakresie. Chodzi o
uniknięcie wszelkich niedomówień. Mamy również naszych wspaniałych, oddanych księży kapelanów, korzystajmy
przede wszystkim z ich pomocy.
Te wszystkie zasady zachowań są od dawna ustalone z władzami kościelnymi i księża kapelani je znają. Od nas
samych tylko zależeć będzie, czy potrafimy ich wszyscy jednakowo przestrzegać.
Powinniśmy to udowodnić podczas majowych uroczystości.
Tekst i zdjęcia:
Czesław Kosiba